Высакосны год [Хоку і танка] [Уладзімір Сіўчыкаў] (fb2) читать постранично, страница - 3

- Высакосны год [Хоку і танка] 54 Кб скачать: (fb2) - (исправленную) читать: (полностью) - (постранично) - Уладзімір Сіўчыкаў

[Настройки текста] [Cбросить фильтры]

цемру

з-пад паветкі веранды…

Пах медуніцы!

* * *

Спякотны дзень.

Вераб’і купаюцца

у пясочніцы.

* * *

Натоўп вірлівы…

Пух ліпне, твар казыча –

цвітуць таполі.

* * *

Пакой паўцёмны,

напяты вэлюм гардзін –

дынная поўня.

* * *

Абрысы хмарак

відаць і праз шчыліны.

Ляжу ў адрыне.

* * *

Ускраек мора…

Аскепачкі бурштыну

знаходжу зрэдку.

* * *

Батанічны сад…

Углыб сажалкі адплыў

спалоханы карп.

* * *

Мелісы й мяты

назбіраў на гарбату

ў суботні вечар.

* * *

Перапыніся –

шапоча штось лістота

пад сонцам жніўня.

* * *

Усміхаюся,

скрозь вейкі пазіраю

на Барселону.

* * *

Мяккая ўсмешка –

павучок уверх папоўз

ліпеньскім ранкам.

* * *

Сонца з-за хмары

няпэўна пазірае.

Спорны грыбасей.

* * *

Фольгу з дзьмухаўцом

пад пляшачным аскепкам –

“сакрэцік” ў пяску –

паказваў я сяброўцы…

Колькі мінула гадоў?!

* * *

Белыя перлы

ружовымі сталіся

ў сонечных промнях:

на парэчках зіхацяць

кроплі грыбнога дажджу.

* * *

Сарваны ветрам

з вясельнага картэжу

паветраны шар

па бетоне паскакаў,

а на газоне… лопнуў!

* * *

Па-над кар’ерам

пры Валоўшчыне Малой

скавыча вецер.

Замаркочаны пясок

струменіцца між пальцаў.

* * *

Заслаўскі кірмаш

віруе гаманліва.

Дзесь непадалёк

сном тысячагадовым

забылася Рагнеда.

Восень

* * *

Імжысты ранак...

Зноўку пішу краявід

на пустым пляжы.

* * *

Густа чмель гудзе

ў медунічным водары.

Вечар верасня.

* * *

Можа прачнешся,

станеш спадарожнікам,

сонны матылёк?

* * *

Занядбаны сад

суседняга лецішча…

Бабця хварэе.

* * *

Збуцвелі кветкі.

Ападае насенне,

нібыта слёзы.

* * *

Асенні вечар.

Засунуў юшку ў печы.

Адпачываю…

* * *

Калючы ржэўнік.

Мусібыць да лецішчаў

палёўкі імкнуць.

* * *

Амаль нячутны

далёкі гул ад шашы…

Позняя восень.

* * *

Сёння болей на

гадзіну спацьмем – пера-

ход на зімні час!

* * *

Зграбаю лісце

пад слівай зашэрхлае

ў восеньскім садзе…

* * *

Іржэўнік колкі,

як зваротны шлях пакут.

Нудны краявід.

* * *

Паркан фарбую.

Саспелай вішні колер

заспакойвае.

* * *

Як і пазалетась

песціць маю далонь

глянец каштана.

* * *

Кінуў жалудоў

у фантан з жабоцькамі

старасвецкі дуб.

* * *

Дочкі шукаюць

каштаны ў лістоце

ў парку Купалы.

* * *

Згалелі клёны.

Вусцішнасць пануе зноў

ля сцен Каложы.

* * *

Крачаць вароны

па-над садам згалелым.

Восеньскі вецер.

* * *

Лысая гара…

Праглядаю пры печы

тоўсты часопіс.

* * *

Ветразь-парасон