Уильям Оккам [Александр Павлович Курантов] (fb2) читать постранично, страница - 53

- Уильям Оккам (а.с. Мыслители прошлого) 574 Кб, 146с. скачать: (fb2) - (исправленную)  читать: (полностью) - (постранично) - Александр Павлович Курантов - Николай Иванович Стяжкин

 [Настройки текста]  [Cбросить фильтры]

N 6.

65. Buridanus Johannes. Johannis Buridani Quaestiones in Metaphysicam Aristotelis. Parisiis, 1518.

66. Buridanus Johannes. Perutile compendium totius logicae. Venetiis, 1499.

67. Busa R. Kopida e meccanica composizione e publicatione di indici e concordanze di parole mediante machine elettrocontabili. Milano, 1951.

68. Campanella T. Dialectica. — Opera di T. Campanula scelte, ordinate ed annotate da D’Ancona. Torino, 1854.

69. Charlier J. Opera, t. 1—5. Antverpiae, 1706.

70. Durand de St. Pourcain. Durandi a Sancto Portiano in Sententias theologiae Petri Lombardi Commentarii Antverpiae, 1576.

71. Federhofer. Die Philosophic des Wilhelm von Ockham im Ramen seiner Zeit. — «Franziskanische Studien», 1925, Hf. 4.

72. Filozofia polska XV wieku. Praca zb., red. R. Palacz. Warszawa, 1972.

73. Gebwiler J. Parvulus Logicae. Basileae, 1511.

74. Glorieux P. Recueil scolaire de Godefroid de Fontain. Paris, 1931.

75. Goclenius Rudolfus. Lexicon philosophicum. Marburg, 1613.

76. Gonzaga L. De origine seraphicae religionis franciscanae. Romae, 1587.

77. Hochstetter E. Studien zur Metaphysik und Er-kenntnisslehre des Wilhelm von Ockham. Berlin—Leipzig, 1927.

78. Kneale W., Kneale M. Development of Logic. Oxford, 1962.

79. Kolmel W Wilhelm Ockham — der Mensch zwischen Ordnund und Freiheit. — «Miscellanea mediaevalia», 1964, Bd 3.

80. Kugler L. Der Begriff der Erkenntniss bei Wilhelm von Ockham. Breslau, 1913.

81. Kuksewicz Z. Zarys filozofii sredniowiecznej. Warszawa, 1973.

82. Kys F. W. Die Lehre uber das Widerstandsrecht in politischen Werken von Ockham. Koln, 1967.

83. Langlois С. V. Collection de textes pour servier a l’etude et a l’en-seignement de 1’histoire. Paris, 1891.

84. Lappe J. Nicolaus von Autrecourt. Munster, 1908.

85. Maier A. Die Vorlaufer Galileis im XIV Jahrhundert. Rom, 1949.

86. Markowski M. Buridanism w Polsce w okresie przedkopernikanskim. Wroclaw, 1971.

87. Marsilius von Padua. Der Vcrteidiger des Friedens. Berlin, 1958.

88. Miethke J. Ockhams Weg zur Sozialphilosophie. Berlin, 1969.

89. Moody E. A. The logic of William of Occam. London, 1935.

90. Mozer S. Grundbegriffe der Naturphilosophie bei Wilhelm von Ockham. Innsbruck, 1932.

91. Nicolaus Cusanus. De docta ignoratia. Leipzig, 1927.

92. Nicolas d’Autrecourt. Satis exigit ordo executionis. — «Mediaeval Studies», 1939, vol. 1.

93. Nicole Oresme. Tractatus de latiludinibus formarum. Parisiis, ca (1360).

94. O’Donnel R. The philosophy of Nicolas of Autrecourt and his appraisal of Aristotle. Toronto, 1942.

95. Palacz R. Atomizm spoleczny Wilhelma Ockhama. Warszawa, 1966.

96. Petrus de Alliaco. Tractatus et sermones Petri de Alliaco. Argentinae, 1490.

97. Petrus de Alliaco. Quaestiones super libros Sententiarum. Argentinae, 1490.

98. Petrus de Alliaco. Tractatus exponibilium. Parisiis, 1494.

99. Petrus Aureolus. Petri Aureoli Verberii Commentaria in primum librum Sententiarum. Rornae, 1596.

100. Petrus Hispanus. Summulae Logicales, in 12 partibus. Venetiis, 1589.

101. Pleugner G. Die Staatslehre Wilhelms von Ockham. Koln, 1966.

102. Prantl K. Geschichte der Logik im Abendlande, Bd I—IV. Leipzig, 1855—1870.

103. Preger W. Geschichte der deutsche Mystik im Mittelalter. Leipzig, 1874.

104. Richard Swinesliead. Liber calculationum. Venetiis, 1520.

105. Ridolfi L. Historiarum seraphicae religionis libri tres. Venetiis, 1586.

106. Scholz R. Wilhelm von Ockham als politischer Denker und sein «Breviloquium de principatu tyrannico». Leipzig, 1944.

107. Scotus D. Johannis Dunsii Scoti opera omnia collecta, t. 1—12. Lugduni, 1639.

108. Stochums W. Die Unveranderlichkeit des naturlichen Sittengesetzes in der scholastischen Ethik. — «Freiburger Theologische Studien», 1911, Bd 4.

109. Suarez Franciscus. Metaphysicarum disputationum tomi duo. Moguntiae, 1614.

110. Thomas Aquinatus. Summa contra gentiles.— Romae, 1934.

111. Tornay S. Ch. The nominalism of William Ockham. Chicago, 1936.

112. Trithemius J. De scriptoribus ecclesiasticis. Coloniae, 1546.

113. Weinberg J. R. A Short History of Medieval Philosophy. Princeton, 1964.

114. Wlodarzyk T. Wstep.— Wilhelm Ockham. Summa Logiczna. Warszawa, 1971.

115. Uberweg F. Grundriss der Geschichte der Philosophie, Bd 2. Berlin, 1905.

Примечания

1

Здесь и далее в круглых скобках вначале дается порядковый номер источника в списке литературы, помещенном в конце книги, затем курсивом — номер тома, если издание многотомное, и далее — страница источника. Источники отделяются точкой (прим. ред.).

(обратно)

2

В ссылках на латинские источники в скобках дастся общепринятая пагинация.

(обратно)

3

В Советском Союзе большинство произведений Оккама — инкунабулы. Ни одно из них полностью не переводилось на русский язык; весьма небольшие фрагменты представлены лишь в «Антологии мировой философии» в четырех томах (т. 1. Философия древности и средневековья, ч. 2. М., 1969).

(обратно)

4

Письмо на латинском языке было опубликовано в «Revue d’histoire franciscaine», 1926, vol. 3, p. 213—215.

(обратно)

5

Имеется в виду папа Иоанн XXII.

(обратно)

6

Речь идет о Людвиге Баварском.

(обратно)